در وریدهای سالم پا، ماهیچههای اطراف، همراه با خاصیت ارتجاعی دیوارههای سیاهرگ و دریچههای سیاهرگ، اطمینان حاصل میکنند که خون در برابر جاذبه از پاها به قسمت بالایی بدن منتقل میشود. اگر دریچههای ورید دیگر به درستی کار نکنند، یا خاصیت ارتجاعی دیوارههای عروقی ضعیف شود، به اصطلاح ریفلاکس وریدی، تجمع خون در پاها، رخ میدهد. این باعث بزرگ شدن دیواره سیاهرگ ها می شود و باعث ایجاد رگ های واریسی می شود. درد، پاهای متورم یا سنگین و تغییرات پوستی می تواند به دنبال داشته باشد. در صورت عدم درمان واریس پا، چنین علائمی می تواند در طول زمان بدتر شود و منجر به زخم پا و سایر عوارض شود.
چرا نباید درمان واریس پا را به تعویق بیندازید؟
- می تواند منجر به آسیب دائمی به رگ های پا شود
- تشکیل لخته در پاها
- عفونت شدید پا به نام سلولیت
- زخم های غیر شفابخش ممکن است ایجاد شوند
اگر اطلاعاتی در مورد اینکه واریس پا چیست؟ ندارید، به صفحه مربوط به آن مراجعه کنید.
انواع درمان واریس پا
اسکلروتراپی
برخی از رگهای واریسی و رگهای عنکبوتی را میتوان با اسکلروتراپی، که تزریق مواد شیمیایی تحریککننده (اسکلروزان) به ورید آسیبدیده است، درمان کرد. محرک ورید را وادار به اسپاسم می کند و به خودی خود فرو می ریزد. با گذشت زمان، دیواره های ورید فرو ریخته با هم بهبود می یابند و ورید مهر و موم شده دیگر نمی تواند خون حمل کند.
وریدهای پا پس از اسکلروتراپی به آرامی پاک می شوند و بسته به اندازه آنها ممکن است بین دو تا شش ماه طول بکشد. جوراب فشرده (جوراب واریس) که روی پا پوشیده می شود به سرعت بخشیدن به این روند کمک می کند. وریدهای کوچک حدود سه تا شش روز به فشرده سازی نیاز دارند، در حالی که وریدهای بزرگتر به حدود شش هفته نیاز دارند.
فرسایش حرارتی
لیزر یا انرژی فرکانس رادیویی ممکن است برای درمان واریس استفاده شود. یک فیبر کوچک از طریق یک کاتتر وارد ورید واریسی می شود. از انرژی لیزر یا فرکانس رادیویی برای انتقال گرمایی استفاده می شود که دیواره ورید واریسی را از بین می برد. روش فرکانس رادیویی را می توان تحت بی حسی موضعی انجام داد.
بیماران در حین انجام عمل درد اندکی، در صورت وجود، گزارش کرده اند، و بیشتر آنها در عرض یک روز به فعالیت عادی خود باز می گردند. برخی از عوارض جانبی رایج عبارتند از: حساسیت و بی حسی موقت. شما می توانید در عرض 1 تا 2 هفته انتظار بهبود قابل توجهی داشته باشید، با نتایج زیبایی خوب و بدون جای زخم. این روش اغلب با اسکلروتراپی تکمیل میشود تا رگهای باقیمانده از بین بروند.
میکروفلبکتومی
درمان میکروفلبکتومی یکی دیگر از گزینه های درمانی کم تهاجمی موثر برای از بین بردن وریدهای واریسی آسیب دیده از پاها است. با استفاده از برش های میکروسکوپی، سیاهرگ ها از طریق سطح پا برداشته می شوند. این روش معمولاً برای درمان وریدهای واریسی بزرگتر مورد استفاده قرار می گیرد و در صورت بی اثر بودن اسکلروتراپی می تواند یک گزینه جایگزین باشد.
بیشتر بخوانید: علت واریس پا در زنان چیست؟
درمان با چسب
یکی از جدیدترین و مبتکرانه ترین گزینه های درمان ورید با حداقل تهاجم برای جلوگیری از برداشتن ورید یا جراحی ورید است. وقتی می گوییم “چسب”، در مورد چسب پزشکی مبتنی بر چسب “سیانواکریلات” صحبت می کنیم که بیش از 50 سال است که برای جراحی مغز و بستن زخم استفاده می شود.
چسب سیانوآکریلات برای مهر و موم کردن دائمی وریدهای بیمار با عبور کاتتر از داخل ورید استفاده می شود که از طریق یک محل سوراخ کوچک وارد می شود. این روش عملا بدون درد است. هزینه درمان واریس پا با چسب نسبت به لیزر و روش های دیگر گران تر است.
جراحی واریس طنابی
دریچه های آسیب دیده در رگ ها قابل درمان نیستند، بنابراین بهترین راه برای درمان این مشکل، برداشتن رگ های آسیب دیده است. هدف از جراحی برداشتن فشار از روی وریدهای پوستی در ساق پا، با گره زدن و تقسیم (و اغلب برداشتن) وریدهای پوستی اصلی پا است. برداشتن رگ های واریسی بر جریان خون تاثیری ندارد زیرا رگ های دیگر و به خصوص سیاهرگ های عمقی این کار را بر عهده می گیرند. این عمل به ویژه برای افرادی که دارای موارد زیر هستند مناسب است:
- زخم یا تهدید زخم ناشی از رگهای واریسی آنها.
- اگر سیاهرگ ها باعث خونریزی از طریق پوست شده باشند. این ترسناک است و ممکن است عود کند.
- فلبیت (التهاب در وریدها و پوست پوشاننده)، رگهای واریسی بزرگ و درد در رگها.
جدیدترین درمان واریس پا
روش تلفیقی Clarivein
تکنیکی است که برای درمان بیماران مبتلا به وریدهای واریسی توده ای در پاها توسعه یافته است. این یک روش کم تهاجمی برای بستن دریچه های معیوب است که باعث باد شدن وریدهای واریسی می شود که معمولا در کشاله ران یا پشت زانو قرار دارند. ClariVein شامل استفاده از یک نوک کاتتر با چرخش سریع و یک ماده شیمیایی تحریک کننده برای مسدود کردن جریان خون در آن ورید است. این روش برای درمان وریدهای واریسی که وریدهای متورم و بزرگ شده هستند که معمولا روی پاها ایجاد می شوند استفاده می شود.
مزایای ClariVein برای درمان واریس پا:
- بدون درد
- بدون خطر آسیب عصبی و پوستی
- برگشت سریع به فعالیت های عادی
روش sonovein یا اکوتراپی
اکوتراپی SONOVEIN اولین تکنیکی است که امکان درمان وریدهای واریسی از خارج از بدن را فراهم می کند. اکوتراپی از امواج اولتراسوند مانند امواج اولتراسوند استفاده می کند. اما بر خلاف اولتراسوند تشخیصی، اکوتراپی از امواج انرژی بالاتر استفاده می کند و آنها را بر روی سیاهرگ متمرکز می کند تا انرژی حرارتی تولید کند. همانطور که انرژی حرارتی تحویل داده می شود، ورید منقبض شده و بسته می شود.
مزایای اکوتراپی برای درمان واریس پا
- بدون برش
- بذون اسکار
- بازگشت فوری به فعالیت های روزانه
درمان خانگی واریس پا
اگر به دنبال گزینه های درمانی غیر تهاجمی برای واریس خود هستید، برخی از درمان های محافظه کارانه به کاهش درد و ناراحتی کمک می کند. چند تغییر ساده در سبک زندگی می تواند تفاوت زیادی در وضعیت رگ های واریسی شما ایجاد کند.
- اگر اضافه وزن دارید، فشار بیش از حد روی رگ های پای شما می تواند باعث ایجاد درد و درد بیشتر شود. با کاهش وزن با رژیم غذایی و ورزش می توانید به از بین بردن مقداری درد کمک کرده و از بروز رگ های واریسی جدید جلوگیری کنید.
- سعی کنید از ایستادن یا نشستن طولانی مدت خودداری کنید. اگر شغل شما ایجاب می کند که روی پاهای خود باشید یا ساعت ها پشت میز بنشینید، حتماً استراحت های زیادی برای ورزش کردن یا شل کردن پاهای خود داشته باشید.
- در حالی که نشسته اید پاهای خود را روی هم قرار ندهید.
- ورزش و کشش به بهبود قدرت عضلانی شما و همچنین افزایش جریان خون سالم کمک می کند.
- از پوشیدن لباسهایی که دور کمر، بالای رانها و پاها تنگ است خودداری کنید، زیرا میتواند جریان خون طبیعی شما را محدود کند.
درمان واریس پا با ورزش
وجود وریدهای واریسی مانع از ورزش نمی شود. فعالیت بدنی به بهبود درد و تورم در پاها کمک می کند. بهترین تمرینات برای افراد مبتلا به واریس، تمریناتی با بار کم و تکرار زیاد است. این تمرینات گردش خون را تحریک کرده و به بازگشت خون به قلب کمک می کند. ورزش هایی که نیاز به دور زدن طولانی و مداوم دارند، مانند پیاده روی، دویدن، دویدن و گلف مناسب ترین هستند.
دوچرخه سواری هم همین تاثیر را دارد. ورزش های آبی مانند شنا و ایروبیک در آب به بهبود گردش خون و حفظ مفاصل در برابر آسیب ها کمک می کند. ورزش های تیمی مانند فوتبال، والیبال و بسکتبال نیز مزایایی را به همراه دارد. رقص به طور کلی گردش خون در پاها را فعال می کند.
برخی از ورزش ها ممکن است به گردش خون وریدی آسیب برساند و باعث بدتر شدن علائم واریس شود. افراد مبتلا به واریس باید از آنها اجتناب کنند. فعالیت هایی که از بارهای سنگین استفاده می کنند، مانند وزنه برداری، قایقرانی و قایقرانی، گردش خون را بهبود نمی بخشد. چکمه های تنگ که برای تمرین اسکی استفاده می شود ممکن است به بازگشت خون به قلب آسیب برساند. افراد مبتلا به واریس که ورزش های رزمی انجام می دهند، خطر آسیب دیدگی و خونریزی در پاها را افزایش می دهند.