درمان نارسایی قلبی معمولا با تغییر شیوه زندگی، داروها و جراحی انجام می شود. همچنین روش‌های درمانی مختلفی برای مدیریت و پیشگیری از پیشرفت بیماری وجود دارد.
درمان مناسب می تواند علائم را پس از بروز نارسایی قلبی به طور موقت کاهش دهد. با این حال، تا زمانی که نارسایی قلبی به طور کامل درمان نشود، علائم همچنان به پیشرفت خود ادامه می‌دهند و به طور پیوسته بدتر می‌شوند.
نارسایی قلب یک بیماری مزمن می باشد که از ظرفیت مناسب در پمپاژ کردن خون جلوگیری می کند. به عبارت دیگر باید بدانید که این بیماری زمانی رخ می دهد که عضله قلب به خوبی خون را پمپاژ نمی کند. این بیماری می تواند در هر سنی به وجود بیاید. البته باید بدانید ایجاد آن با افزایش سن بیشتر می شود.
پس از بستری شدن در بیمارستان، استراحت و درمان بر اساس دستورالعمل های تشخیص و درمان نارسایی حاد و مزمن قلبی به بیمار بهترین فرصت را می دهد تا علائم خود را بهبود بخشد و از عود بیماری جلوگیری کند.
تشخیص نارسایی قلبی
بهترین متخصص قلب و عروق یک تاریخچه پزشکی دقیق گرفته و یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. پزشک قلب و ریه‌های شما را معاینه می‌کند و بزرگ شدن قلب و مایعات ریه‌ها را بررسی می‌کند. سایر علائم نارسایی قلبی که پزشک شما به دنبال آن خواهد بود شامل بزرگ شدن وریدهای گردن، تورم در پاها یا شکم و حساس شدن کبد می باشد. عکس‌برداری با اشعه ایکس قفسه سینه می‌تواند به تعیین وجود مایع در ریه‌ها یا بزرگ شدن قلب کمک کند، دو عاملی که اغلب با نارسایی قلبی همراه هستند.
پس از تشخیص اولیه، متخصص قلب به دنبال علت زمینه ای نارسایی قلبی است. همچنین آزمایش های زیر را تجویز می کند:
- آزمایش خون برای بررسی عملکرد کلیه یا تیروئید
- اکوکاردیوگرام، برای تعیین نارسایی سیستولیک قلب یا نارسایی قلبی دیاستولیک
- کسری جهشی، برای اینکه ببینید قلب شما چقدر خون پمپاژ می‌کند
- نوار قلب (ECG) که مشکلات ریتم قلب را بررسی می کند.
- کاتتریزاسیون عروق کرونر (آنژیوگرافی)، برای جستجوی عروق باریک
جدیدترین درمان نارسایی قلبی
با درمان مناسب می توانید علائم نارسایی قلبی را کنترل کرده و سلامت خود را بهبود بخشید. تغییرات سبک زندگی، مانند کاهش وزن، کاهش مصرف نمک و ورزش منظم، می تواند وضعیت شما را بهبود بخشد. داروهایی نیز برای کمک به پمپاژ بهتر خون توسط قلب در دسترس هستند. درمان‌های مکمل و جایگزین نیز می‌توانند مفید باشند، زمانی که در کنار درمان‌های پزشکی استاندارد مورد استفاده قرار گیرند.
نارسایی قلبی یک بیماری جدی است و شما باید همیشه به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. بدون نظارت پزشک از مصرف هیچ گونه گیاه یا مکملی خودداری کنید.
تغییر سبک زندگی
نظارت دقیق بر سلامتی و کمک به مدیریت بیماری، تفاوت بزرگی در مدیریت نارسایی قلبی ایجاد می کند. نتایج یک مطالعه نشان داد که عادات سبک زندگی سالم (وزن طبیعی بدن، سیگار نکشیدن، ورزش منظم، مصرف متوسط الکل، و مصرف غلات صبحانه، و میوه ها و سبزیجات) با خطر کمتر نارسایی قلبی مرتبط است. بیشترین خطر در مردانی بود که به هیچ یک از 6 عامل سبک زندگی پایبند نبودند و کمترین آن در مردانی بود که به 4 یا بیشتر از عوامل سبک زندگی سالم پایبند بودند.
برای این کار وزن خود را به صورت روزانه پیگیری کنید. افزایش وزن می‌تواند نشانه‌ای از این باشد که شما مایعات خود را در خود نگه می‌دارید و عملکرد پمپ قلب شما بدتر می‌شود. اطمینان حاصل کنید که هر روز در ساعت معینی و در یک ترازو وزن می کنید.
- داروهای خود را طبق دستور مصرف کنید.
- خوردن نمک را کم کنید.
- ورزش کنید و فعال بمانید.
- از یک رژیم غذایی غنی از آنتی اکسیدان استفاده کنید.
- وزن خود را کم کنید.
- استرس خود را مدیریت کنید و با دیگران ارتباط برقرار کنید.
- به اندازه کافی استراحت کنید، از جمله بعد از ورزش، غذا خوردن یا فعالیت های دیگر.
داروهای نارسایی قلبی
پزشک به طور معمول برای درمان نارسایی قلب داروها را پیشنهاد می دهد. بسته به شدت نارسایی پزشک چندین دارو را توصیه می کند. برخی از این داروها که برای درمان نارسایی در قلب توصیه می شود عبارت است از :
1. داروهای مهارکننده آنزیم های ACE
مصرف مهارکننده های آنزیم به آن دسته از افرادی که دچار نارسایی در قلب شده اند کمک می کند که زندگی طولانی تری داشته باشند. و همچنین احساس بهتری به دست بیاورند. مهار کننده ها دارویی هستند که رگ های خون را برای کاهش دادن فشار خون گسترش می دهند. داروهایی که به عنوان مهارکننده های آنزیم تجویز می شوند متفاوت هستند. و پزشک بر اساس شدت نارسایی یکی از آنها را توضیح توصیه می کند.
2. مسدودکننده های گیرنده بتا
مسدود کننده های بتا یکی دیگر از داروهای مربوط به نارسایی در قلب می باشد. این نمونه از داروها موجب کاهش فشارخون و کاهش ضربان قلب می گردند، همچنین از آسیب های قلب جلوگیری می کنند. داروهایی که به عنوان مسدود کننده مورد استفاده قرار خواهند گرفت متفاوت هستند. این نمونه داروها خطر ابتلا به برخی از مرگ های غیر منتظره را کاهش می دهند.
3. داروهای مدر
داروهای مدر از جمله داروهای ادرار آور برای درمان نارسایی قلبی هستند که از جمع کردن مایعات در بدن خودداری می نمایند. این داروها باعث کاهش مایعات در ریه خواهند شد تا بیمار به راحتی بتواند نفس بکشد. این نمونه داروها موجب می‌شوند که بدن منیزیم و پتاسیم را از دست بدهد. به همین دلیل پزشک مکمل های مواد معدنی را همراه با این داروها تجویز می کند.
مکمل های غذایی و رژیمی
نارسایی قلبی یک بیماری جدی پزشکی است و باید توسط طب سنتی درمان شود. شما هرگز نباید مکمل ها یا درمان های مکمل و جایگزین را به رژیم خود اضافه کنید، مگر اینکه به طور خاص توسط پزشکتان دستور داده شده باشد. بسیاری از افراد مبتلا به بیماری های قلبی چندین دارو از جمله داروهای رقیق کننده خون، داروهای فشار خون و سایر موارد مصرف می کنند.
مکمل‌های زیر می‌توانند با این داروها و بسیاری دیگر از داروها تداخل داشته باشند و ممکن است برای افرادی با شرایط پزشکی خاص مناسب نباشند. شما باید مکمل های ذکر شده در زیر را فقط تحت نظر متخصص قلب خود و پزشکی که موارد منع مصرف و تداخلات مرتبط با این مکمل ها را درک می کند، استفاده کنید.
- منیزیم برای سلامت قلب ضروری است. این ماده معدنی به ویژه برای حفظ ریتم طبیعی قلب مهم است. و اغلب توسط پزشکان برای درمان ضربان قلب نامنظم (آریتمی قلب) استفاده می شود.
- برخی از مطالعات نشان می‌دهند که مکمل‌های ال-کارنیتین ممکن است شانس ابتلا به نارسایی قلبی را پس از حمله قلبی کاهش دهند و اگر قبلاً نارسایی قلبی دارید، ظرفیت ورزش را بهبود می‌بخشند. کارنیتین یک ماده مغذی است که به بدن کمک می کند اسیدهای چرب را به انرژی تبدیل کند.
- ویتامین B1 یا تیامین ممکن است از طرق مختلفی با نارسایی قلبی مرتبط باشد. اولاً، سطوح پایین تیامین می تواند به ایجاد نارسایی قلبی کمک کند. از طرف دیگر، افراد مبتلا به نارسایی شدید قلبی می توانند مقدار قابل توجهی از وزن خود از جمله توده عضلانی (به نام کاشکسی) را از دست بدهند و در بسیاری از مواد مغذی از جمله تیامین دچار کمبود شوند.
توانبخشی قلبی و اعضای تیم نارسایی قلب
انجام درمان برای جلوگیری از بدتر شدن ناگهانی علائم (تشدید حاد)، کاهش تعداد بستری شدن در بیمارستان و ترمیم آسیب ناشی از بدتر شدن علائم (تشدید) اهمیت دارد.
علاوه بر دارودرمانی، بیمار باید تحت توانبخشی قلبی قرار گیرد. تعداد فزاینده‌ای از مؤسسات پزشکی وجود دارد که توسط تیم‌های نارسایی قلبی متشکل از اعضایی از رشته‌های مختلف از جمله پزشکان، پرستاران و داروسازان درمان ارائه می‌دهند.
طول عمر بیماران نارسایی قلبی
با مراقبت صحیح، نارسایی احتقانی قلب شما را از انجام کارهایی که دوست دارید باز نمی دارد. چشم‌انداز شما برای آینده به موارد زیادی بستگی دارد:
- چند درصد از عضله قلب شما کار می‌کند.
- علائم و نشانه‌های شما
- پاسخ شما به برنامه درمانی خود چند درصد است.
- برنامه درمانی خود را چقدر دقیق و منظم دنبال می‌کنید.
یک مطالعه و تحقیق نشان می‌دهد که افراد مبتلا به نارسایی قلبی 10 سال کمتر از سایر افراد زندگی می‌کنند. همچنین تحقیق دیگری نشان داد که عمر افراد مبتلا به نارسایی مزمن قلبی برای 1 سال، 80 تا 90 درصد بود. اما در در پنجمین سال، این میقدار به 50 تا 60 درصد و برای دهمین سال به 30% کاهش یافت.
اما یک مطالعه متفاوت نشان داد که افرادی که نارسایی قلبی داشتند و از بیمارستان مرخص شده بودند، بسته به عوامل مختلفی مانند سن و جنسیت، طول عمر بین سه تا 20 سال را انتظار داشتند. هنگام در نظر گرفتن پیش‌آگهی، مهم است که به وضعیت خاص خود نگاه کنید.
خلاصه کلام
هنگامی که بیماری نارسایی قلبی تشخیص داده شد، چندین کار وجود دارد که می توانید برای درمان بیماری و مدیریت آن انجام دهید تا پیشرفت نکند. مهمترین آنها تغییرات سبک زندگی است. این شامل ورزش و حفظ یک رژیم غذایی سالم برای قلب است که چربی اشباع شده، چربی های ترانس و کلسترول پایینی دارد.
درمان نارسایی قلبی بستگی به شدت بیماری شما و نوع نارسایی قلبی شما دارد. درمان زودهنگام می تواند علائم را نسبتاً سریع بهبود بخشد. اما همچنان باید آزمایشات منظم را انجام دهید. و هر 3 تا 6 ماه یکبار با پزشک خود پیگیری کنید. هدف اصلی درمان نارسایی قلبی افزایش طول عمر شما است.
